Πριν
λίγο καιρό συνελήφθη και οδηγήθηκε στη
φυλακή συνδικαλιστής Πρόεδρος του
Συλλόγου Υπαλλήλων του ΥΠΕΚΑ, ως κορυφαίο
στέλεχος της συμμορίας των λαθρεμπόρων
πετρελαίου.
Πρώην
στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και ο ανωτέρω κύριος
από το 2011 και μετά, “έχτιζε” καινούργια
καριέρα ως “αγανακτισμένος” στο
Σύνταγμα αρχικά και ως αντιμνημονιακός
στο Ριζοσπάστη στη συνέχεια.
Σε
άρθρο του εκεί, στις 13 Ιουνίου του '12,
μας εξηγούσε γιατί πρέπει να ψηφίσουμε
στις επερχόμενες εκλογές ΚΚΕ. Έγραφε
λοιπόν:
“Επιστροφή
αριστερά, απ' όπου ξεκινήσαμε, πιο μαζικά,
πιο ορμητικά, αλλά και πιο αιχμηρή
πολιτική, δυναμώνοντας με τη συστράτευση
μας και την ψήφο μας το ΚΚΕ. Έτσι θα
εφαρμόσουμε μια πολιτική που συνίσταται
σε: Ρήξη με το ΕΥΡΩ και την Ε.Ε, διαγραφή
του χρέους, κρατικοποίηση των τραπεζών
χωρίς αποζημίωση και δημόσιο έλεγχο,
εργατικό έλεγχο σε όλη την κοινωνία”.
Αυτά
και άλλα πολλά έγραφε αυτό το καμάρι
του συνδικαλισμού, πριν περάσει τις
πόρτες της φυλακής, που δεν είναι πια
για τους λεβέντες.
Γιατί
τα γράφουμε όλα αυτά, μπορεί να
αναρωτηθείτε. Όχι για να ψέξουμε το ΚΚΕ
και το ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΔΗΜΑΡ που μαζεύουν
τα ορφανά του ΠΑΣΟΚ άκριτα και πολλές
φορές χωρίς κανένα λόγο. Όχι γιατί οι
λαμογιές είναι διαχρονικές και ενίοτε
υπερκομματικές.
Αλλά
γιατί η Αριστερά δεν μπορεί να αποτελεί
για κανέναν απ' αυτούς που χρόνια ρήμαξαν
τη χώρα, το Δήμο, το Συνδικάτο κλπ.
Πλυντήριο και τώρα αποκαθαίρονται με
τη συμμετοχή ή την αρθρογραφία τους.
Η
Αριστερά, αν θέλει να διατηρήσει την
ηθική της υπόσταση, οφείλει να κρατηθεί
μακριά απ' αυτούς που τη χαϊδεύουν
σήμερα, ελπίζοντας να συνεχίσουν τη
βρώμικη διαδρομή τους.
